صندوق قرض الحسنه پس انداز بانک ملی ایران

چهارشنبه 12 اسفند 1394
این ساختمان در شرق مجموعه بانک ملی قرار دارد.
عملیات ساخت بنای ساختمان صندوق پس انداز بانک ملی ایران به وسیله هنریش،معمار آلمانی در سال 1312 خورشیدی شروع و در سال 1318 به بهره برداری رسید و برای نخستین بار در این زمان است که در معماری بناهای دولتی، معماری باستانی ایران و معماری اروپا در یک جا عرضه شد.
در ساخت این بنااز تسهیلات و تفکیک معماری قرن حاضر کمک گرفته شده و با مصالحی چون سیمان و آهن ساخته شده است.
بنای اولیه ساختمان بانک ملی به شکل T الفبای انگلیسی بوده که در کناره خیابان فردوسی جدید قرار گرفته است . در تغییرات عمده بعدی که قبل از سال 1335(به استناد عکس هوایی سال 1327) صورت پذیرفت، دو بازو به انتهای شمالی و جنوبی ساختمان اضافه گردید.
نمای اصلی ساختمان دارای خصوصیات بارز معماری هخامنشی است. ورودی اصلی بنا نسبت به کل نما، حجمی بیرون زده و کمی مرتفع تر است. ورودی بنا منتهی به یک هال بیضی شکل است که فضای تقسیم مابین ورودی، دو یال  بنا و سالن اصلی است.
این بنا در دو طبقه ساخته شده است. درهای اصلی چهار ستون عظیم سنگی با سرستون های گاو شاخدار مربوط  به دوره باستان، از سایر اجزاء چشمگیرتر است.
در نمای خارجی بنا نیز انواع تزئینات خاص معماری هخامنشی در گوشه و کنار به چشم می خورد. در حالی که سالن اصلی، خصوصا به واسطه سقف بلند و تزئین شده آن و همچنین نورگیرهای عمودی دیوارها، فضای ساختمان های باروک اروپا را تداعی می کند. نمای اصلی ساختمان سنگی است. این نماها دارای ازاره های سنگ شیشه ای غیر همرنگ با سنگ نما است و همچنین ازاره های مرمری در بخش ورودی، به ارتفاع حدود دو متر می باشد. سایر نماها با نقش برجسته رزُت هخامنشی تزئین شده است .
 در نمای بیرونی ساختمان  صندوق پس انداز در قسمت ورودی بر روی چند پله کوتاه که مشتری را با آرامش به سمت داخل هدایت می کنند،چهار پایه ستون، به سبک معماری هخامنشی مشاهده می شود که با سرستون هایی با همان سبک چشم نوازی می کنند. شیارهای روی ستون ها چشم هر بیننده ای  را به سمت بالا هدایت می کنند. یعنی همان جایی که سمبل فروهر به طول پنج متر با دو نوار زیبا از گل های رزُت هخامنشی تزئین شده است و به هر بیننده ای این اطمینان را می دهد که با طیب خاطر به ساختمان وارد شود. کمی پایین تر دو سرباز هخامنشی روبه هم نقش شده است که این مضمون را در دل خود دارد که مردانی در اینجا هستند که از مال  و دارایی شما محافظت می کنند،پائین تر از آنها دو شیر طراحی شده است که به سمت هرکسی که وارد ساختمان می شود نگاه می کنند. آنها نیز سخنی در دل دارند و این نوید را می دهند که در این جا مثل شیر از پول شما محافظت و نگهداری می شود و باز هم پائین تر از آنها،زنجیرهایی برنجی قرار دارد به این معنا که این ساختمان بسیار امن است و دارایی شما در اینجا امنیت دارد.
این نمادهای به هم پیوسته در حقیقت مشتری را از هر حیث آماده و برای انجام امور مالی به داخل ساختمان هدایت می کند و این ها همه نتیجه تفکرات هنرمندانه استاد غلامرضا رحیم زاده ارژنگ و همراهان او بوده است که به این صورت تجسم عینی یافته است.
 بالای پنجره ها نیز همانند نعل درگاه های کاخ صدستون تخت جمشید تزئین شده است.
در بالای دیوارها نیز از کنگره های هخامنشی استفاده شده است. تلفیق موفق تزئینات دوره هخامنشی با معماری اروپایی در بنا موجب جلال و شکوه ساختمان شده و نظر هر بیننده ای را به خود جلب می نماید. معمار بنا برای تکمیل و تعریف فضای معماری خود از محوطه شرقی مشرف به نما نیز کمک گرفته است و با استفاده از دیواره کوتاه 30 تا 50 سانتی متری و بولا ردهای (تیرک های جداکننده) سنگی با فرم هندسی واقع بر روی آن و اتصال آن ها به وسیله زنجیر برنزی با حلقه های بزرگ اما ظریف سعی در تعریف حریم محوطه ورودی ساختمان داشته است.
با توجه به قرارگیری ورودی در مرکز ساختمان،محوطه بیرونی آن به دو بخش مساوی تقسیم شده و بطور کاملا متفاوتی طراحی شده است.
در محوطه سازی این دوره از باغچه بندی یکپارچه در هر طرف استفاده شده و فرم کلی آن نیز از خطوط اصلی ساختمان و دیواره محوطه تبعیت می کند.
در طراحی آن از پوشش گیاهی کوتاه استفاده شده تا نمای ساختمان به خوبی قابل رویت باشد.
در این دوره مهمترین تغییر صورت گرفته الحاق دو یال در طرفین بنا می باشد ولی به دلیل هماهنگی بکار رفته در فرم و مصالح این الحاقات امروزه به سختی می توان به آن پی برد. درفرم جدید ساختمان، محوطه ورودی به صورت جلو خان در آمده و این امر موجب تاکید بر این فضا شده است. در این دوره هم تغییر چندانی در محوطه سازی به جز ازدیاد طول باغچه با توجه به تغییر پلان ساختمان صورت نگرفته است.
در این دوره با توجه به عکس های هوایی موجود مربوط به قبل از سال 1335 ه.ش می باشد.
دوره سوم
در این دوره اساس فرم محوطه تغییر پیدا کرده است، به این شکل که باغچه به فرم مستطیل درآمده و آب نمایی نیز به آن اضافه شده است.  تغییر در طرح محوطه که احتمالا به دلیل اصرار در اضافه کردن آب نما بوده است، هیچ نگاهی به رنگ و فرم و مصالح به کار رفته در نمایب ساختمان و به طور کلی معماری آن ندارد.

دوره چهارم

تنها تفاوت این دوره با دوره قبلی در تغییر شکل باغچه ها و تفکیک شده آن به چهاربخش نامتقارن و نامساوی است. همچنین کف محوطه نیز 20 سانتی متر بالا آمده است. در این دوره با کاشت 8 اصله نخل در باغچه جلویی مشرف به پیاده رو عملا نمای ساختمان برای عابران پیاده قابل رویت نمی باشد.

تعداد بازدید: 31661


تمامی حقوق متعلق به این سایت برای بانک ملی ایران محفوظ می باشد.
Bank Melli Iran - Copyright © 2024 rss mail